Kadim kültürü içinde barındıran ve dünya insanlığına beşiklik etmiş Mezopotamya halkı, dili, kültürü için tekçi zihniyete karşı isyan etmiş, direnmiş ve mücadele etmekten geri durmamışlardır. Susmanın, durmanın, boyun eğmenin nasıl bir erimeye neden olacağını bilmişlerdir. Tüm yıkımlara karşın, halkları bölen, parçalayan ve bunun adına da “millet-ümmet” diyen savaş tanrılarına cevaben, tek millet değil, demokratik ulus çatısı altında demokratik komünal yaşam demekten asla vazgeçmemişlerdir
Nasıl ki evren bir ahenk içinde hareket hâlindeyse ve nasıl ki biri bir diğerini tamamlıyorsa, doğanın bütünlüğü içinde evrenin bir parçası olan insan da ancak ahenk ve farklılıklarının bütünlüğünde zenginleşir ve gelişir. Teklikte ısrar eden her varlık, darlaşmaya, sıkışmaya ve zayıflayarak saldırıya açık hâle gelmekten kaçamaz.
Evrenin bir parçası olan insan ve topluluklar, kendi özgünlükleri ile bir arada yaşama doğallığını kendi içinde barındırır. Kadın-erkek, alt-üst, köle-sahip kavram ve ayrıştırmaları Kastik katil topluluğu, komünal yaşamın katli için uyarlamıştır. Doğal toplumun özüne tekrar kavuşması, egemen zihniyetin deşifre edilerek toplumların kendi doğası ile buluşmasını gerekli kılar.
Sayın Öcalan’ın ifade ettiği Demokratik Komünal toplumda ısrarın ne anlama geldiğini belki de en çok savaşın sonuçlarını yaşayan ve gören toplumlar bilir. Demokratik komünal örgütlenme, özgün özerk örgütlenme, insanca yaşamanın öznesi iken egemenler bu hakikati ırkçılık, milliyetçilik naraları ile halklara bölücülük ya da yok olma olarak kanalize etmiştir. Bu nedenle demokratik ulus sistemi anlaşılmaz kılınmakta ve anlaşılmak istenmemektedir.
Düşünün ki her egemen devlet “Ben” diyor; “Benim sınırlarım, benim toprağım, benim halkım.” Bununla yetinmeyerek “Daha da büyümeliyim” diyor. Toprak benim olmalı, o topraklarda yalnızca benim milletim olmalı; var olan diğer kültürler ya yok edilmeli ya da itaat ederek bende erimeli. Sonuç: Daha fazla büyümek isteyen tekçi zihniyetin insanlık katliamı.
Egemen ve tekçi zihniyetin başka halk ve kültürleri asimilasyon ve kıyımla yok etme çabası, bin yıllardır dünya üzerinde savaşların her geçen gün daha da derinleşerek devam etmesine neden olmaktadır. Anacıl demokratik komünal toplumun tarihi, belki de savaşsız bir yaşamın mümkün olamayacağını aşılamak için yazılmamıştır. İnsanlık, milliyetçilik ve tekçilik ile hayatta kalabileceğine inandırılmıştır. Bunun böyle olmadığını, savaşsız bir yaşamın da mümkün olduğunu açığa çıkarmak isteyen her kesim, bugün ifade ettiğimiz Kastik katil topluluğu tarafından hedef hâline getirilmiştir. Bundandır ki çoğu insan için savaşsız bir dünya sadece bir hayalden ibaret olmuştur. Ancak halkların birlikte özgürce yaşayacağı yaşamın hayali kurulmadan, bunun özlemi ile yanmadan ve inanmadan, nasıl bu hayaller yaşamsallaştırılabilir?
Kadim kültürü içinde barındıran ve dünya insanlığına beşiklik etmiş Mezopotamya halkı, dili, kültürü için tekçi zihniyete karşı isyan etmiş, direnmiş ve mücadele etmekten geri durmamışlardır. Susmanın, durmanın, boyun eğmenin nasıl bir erimeye neden olacağını bilmişlerdir. Tüm yıkımlara karşın, halkları bölen, parçalayan ve bunun adına da “millet-ümmet” diyen savaş tanrılarına cevaben, tek millet değil, demokratik ulus çatısı altında demokratik komünal yaşam demekten asla vazgeçmemişlerdir.
Savaşlarda bedel ödemeyen, acısını yüreğinin derinliklerinde yaşamayan, kaybettiklerinin acısı ile her gün kavrularak yeniden ve yeniden doğmayan insan, barışın anlamına erişemez. Bu nedenledir ki Kürt halkı, savaşın da barışının da bilincindedir.
Bugün Türkiye’de içerisinde olduğumuz demokratik girişim sürecinin nereye doğru evrileceği henüz belirsizdir. Ancak net olan bir şey varsa, o da Sayın Öcalan’ın başta Kürt halkı olmak üzere tüm halkların varlığı ve özgürlüğünü kalıcı hâle getirmek ve bu sorunu demokratik yollar ile çözme çabasıdır. 90’lardan bugüne, her koşulu değerlendirmeye çalışarak halkları büyük bir yoksunluk içine sürükleyen savaşı sonlandırarak kalıcı bir barışı sağlamak çabası içerisinde olmuştur. Ancak her defasında bu çözüm yolları tıkatılmış ve savaş derinleştirilmiştir.
Barış ve demokratik çözümden yana olan Sayın Abdullah Öcalan, halklar için çok büyük sorumluluk almış ve savaşsız siyasi ve hukuki koşulların oluşturulması ile ortak yaşamın temelini atmaktadır. Bize düşen ise bu inşayı en güçlü şekilde örmektir. Savaşın gölgesinde büyüyen, savaşın ne anlama geldiğini çok iyi bilen ve bu gölgede varlığını gün yüzüne çıkararak tüm renklerde kendi öz rengiyle onurluca duran Kürt halkı, bu sürecin inşasında “varım” demiştir. Bu iradeyi doğru anlamak, kendi küllerinden doğan halkın her koşulun iradesini taşıdığını görebilir.
Savaş ile beslenen, ötekileştiren ve yok sayan tekçi egemen sistemlere rağmen savaşsız bir dünya mümkündür.
