Toplumsal bilincin olmadığı yerde kentsel politikaların da işlevini yitireceğini görmek gerekir. Toplumsal bilinç beraberinde demokratik, ekolojik kentleri de inşaa edecek ve bu bilinçle katılımcı bir belediyecilik anlayışını hakim kılacaktır. Ekolojikkentler sadece yeşilden oluşan, kerpiçten yapılan kentler değildir. Kendine yetebilen, yenilenebilen, üreten, dönüştüren, doğal tarihi değerleri koruyan kentlerdir. Toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı mekanlar üreten bu mekanlarda sürekliliği sağlayan ve toplumu yönlendiren kent anlayışıdır
Zorunlu göçler ve kentsel dönüşüm süreçlerinde yaşanan kent kimliği sorununu toplumsal hafıza simgesi olan "tandır kültürü" boyutunda değerlendirirken kadının mekanın bir öznesi olduğunu ve mekanı dönüştüren başat aktör olduğunu bir kez daha gördük
Kadını mekân ya da kentte sınırlayan temel sebep biyolojik cinsiyeti değil sosyolojik ve siyasi faktörledir... Mekân, politik bir ürün olduğundan kaynaklı mevcut eril politikalar mekânda da yansımasını bulmaktadır