Tecavüz davalarında ideal mağdurların inşası, paternalizm ve ataerkillik koktuğu için zaten çok sorunludur. Ayrıca, mağdurların deneyimlerini, algılarını, tepkilerini ve ifadelerini genelleştirdiği için de sorunludur, çünkü bunlar son derece bireysel ve özeldir. Engelli kadınların söz konusu olduğu vakalarda bu durum iki kat daha sorunlu hale gelmektedir, zira "ideal" sağlam vücutlu mağdur standartları, sağlam vücutlu olmayan mağdurlara dayatılmaktadır
İdeal engelli kadının klişeleşmiş fikrine uymalıyım; iddiacı olmayan, "iyi", sessiz ve itaatkâr bir kız olmalıyım. Burada kadın değil, engelli bir kız diyorum çünkü bizler kadınlığın temel yönlerinden, engelli kadınlık kavramından mahrum bırakıldık ve duyulmayan marjinal feminist sesler denizinde kaybolduk
Şehrin "bir moloz ve mayın bahçesi" olduğunu söyleyen Nureddin, "Leyla Mustafa, Rakka Konseyi'nin tüm komite ve ofislerindeki idari personeliyle birlikte, neredeyse hiç imkanı olmayan Rakka şehrine yeniden hayat ve ruh kazandırmak için altyapı ve temel hizmetleri rehabilite etti ve insanları evlerine geri döndürdü...
Türkiye gibi yılda birden fazla felaketin yaşandığı ülkelerde, araştırmalar kadınların devlete olan güveninin zaman içinde azalacağını göstermektedir. Buna devlet kurumlarına duydukları güvenin yanı sıra siyasi liderler, partiler ve parlamento gibi yönetimde söz sahibi olanlara duydukları güven de dahildir
Bir afet sonrasında kız çocuklarının ve kadınların ölme olasılığı daha yüksektir ve zorla evlendirilme, cinsel şiddet ve yoksullukla karşılaşma olasılıkları daha fazladır
Liderlik açısından bakıldığında, yeni kolektif modellerin yaratılmasına öncülük edenlerin belediye hareketleri olması dikkat çekicidir. Kürt özgürlük hareketi bu konuda özellikle ilerlemiş durumda - tüm liderlik pozisyonları kadın ve erkekler arasında paylaşılıyor (örneğin şehirlerde kadın ve erkek belediye eş başkanları bile var). Bu hem yürütme gücünün erkeklerin elinde toplanmasını önlüyor hem de yürütme gücünün kullanılma şeklini değiştiriyor
"Kadın Kolberlerin yaşamları gözlemlendiğinde, cinsiyet kimlikleri, milliyetleri, dinleri ve sosyal sınıflarının onları nasıl sistem tarafından yaşamları önemsiz, ölümleri ise Judith Butler'ın deyimiyle 'yas tutulamaz' olarak görülen alt sınıf vatandaşlar safına ittiği görülüyor. (...) Kürt kadın Kolberlerin ölümleri ve yaralanmaları, çektikleri acılar ve maruz kaldıkları baskılar, hayatları bu kadar yüksek düzeyde görünmezlik ve yokluğa maruz kalırken nasıl yas tutmaya değer olabilir?"
Yapısal şiddet kültür, din ve devlet tarafından pekiştirilen toplumsal cinsiyet eşitsizliklerinden kaynaklanmaktadır. Kültürel ve dini kurumlar ideolojiler ve uygulamalar yoluyla yapısal şiddeti normalleştirirken, siyasi ve hukuki söylemler de dini ve kültürel inançlara dayanan ataerkilliği desteklemektedir
"Biz Netanyahu'nun söylediklerinden korkmuyoruz, onlar korkuyorlar çünkü Filistinliler umutlu, hayallerini mücadele ederek gerçekleştirecekler."
Bu yazıda, Werîşe Muradî ve onun gibi birkaç kişinin daha adını öğreneceksiniz. Ancak bunlar, kaybolmaları, kaçınılmaz işkenceleri ve olası infazları uzun benzer vakalar silsilesindeki bir başka istatistik olarak görülmesi gereken rastgele isimler ve yüzsüz kadınlar değil. Bunlar kadınlar, özlemleri, umutları ve arzuları olan insanlar. Kendileri ve kendileri gibi olanlar için daha iyi bir yaşam hayal etmeye cesaret eden kadınlar
"Dünyanın her yerinde savaşma hakkımız var, çünkü topraklarımız işgal altında. İsrail toprağı değil. Bizim toprağımız. Topraklarımızı terk etmek zorundalar, çünkü işgal ettiler. Kendilerine ait olmayan evlerde yaşıyorlar. Bu evlerin sakinleri nakledildi, Ürdün'de, Suriye'de, dünyanın her yerindeler. Topraklarına geri dönme hakları var"
Kürt direnişi yalnızca medyada yer alan haberlerin gelgitleriyle tanımlanmıyor. Halkının cesareti, hikayelerinin gücü ve kararlılıklarının kuvveti ile ayakta durmaktadır. Yine de Rojava'daki liderlerin Kürt mitolojisi, tarihi ve kültürüne dair hikayeleri kamuoyuna duyurmak için ortak bir çaba göstermesi gerekiyor çünkü ne yazık ki küresel medya Kürt hareketini ancak kendi kuruluşlarının ilgisini çekecek bir hikaye olarak görürse öne çıkaracaktır
Bizi kendi normlarına inandıran bir sistemi artık normal görmemeliyiz. Ayrıca, baskıyı tanıyan ve bundan kimin sorumlu olduğunu, faydalanıcılarını ve nasıl işlediğini bilen eleştirel bir bilinç geliştirmeliyiz
'Direniş, arşivleme, belgeleme, hatırlama ve referans verme, Kürtler olarak sadece var olmak için sürdürdüğümüz mücadelemizin ayrılmaz bir parçasıdır. ...Jiyan'da yaptıklarımız, kolektif bir toplum olarak vatansız varoluşumuzun kadın seslerini korumaya, erkeklere verdiğimiz kadar değer verirsek elde edilebileceklerin yanında çok küçük kalır.'
Varlığımızı inkar eden devletler tarafından yaşanmış tarihimiz silinmiş Kürtler olarak, acımız hakkında yazılan her kelime hayatta kalmaya devam ettiğimizin bir kanıtıdır